Jedną z wielu inicjatyw Caritas Archidiecezji Przemyskiej na rzecz ofiar wojny na Ukrainie jest powołane do istnienia 1 lipca 2022 roku Centrum Pomocy Migrantom i Uchodźcom. Placówka mieści się w Przemyślu, przy ul. Piotra Skargi 6. Głównym zadaniem Centrum jest pomoc osobom, które trafiły w nasz region Podkarpacia – najpierw – matkom z dziećmi, seniorom po 60 roku życia, chorym i innym ludziom, które uciekając przed wojną szukają pomocy a nade wszystko nadziei na lepsze jutro.
Zatrudnieni w Centrum pracownicy prowadzą wszechstronną działalność, skierowaną zarówno na integrację społeczną i zawodową uchodźców z Ukrainy oraz niosą doraźne wsparcie materialne. W zespole Centrum pracują zarówno Polacy, jak też Ukraińcy, którzy przyjmują uchodźców z Ukrainy i prowadzą z nimi spotkania w ich ojczystym języku. Pomaga to w stworzeniu atmosfery zaufania i porozumienia. Dzięki temu pracownik Centrum może lepiej zrozumieć i wyczuć potrzeby uchodźców, a co za tym idzie dla każdego zaproponować najbardziej potrzebną mu w tej chwili pomoc. W skład zespołu wchodzą również psycholodzy, prawnicy, czy też inni specjaliści, którzy stają się przewodnikiem i opiekunem każdego uchodźcy, pomagając mu na co dzień pokonywać trudności związane z uchodźstwem. Do Centrum trafiają osoby, które często są zdezorientowane i zestresowane sytuacją wojenną. Sam fakt, że wyjdą z domu, opowiedzą o swoich potrzebach, jest już pierwszym i najważniejszym krokiem do ich integracji ze społeczeństwem i pokonaniem własnych problemów – zapobiega izolacji.
W Centrum Pomocy Migrantom i Uchodźcom można skorzystać z następujących form wsparcia:
– Kursy języka polskiego, zorganizowane dla uchodźców przez centrum na Podkarpaciu (w Przemyślu, Krośnie, Jarosławiu, Leżajsku i in.) mają na celu pokonywanie bariery językowej i łatwiejsze radzenie sobie w sytuacjach dnia codziennego. Dla osób, które przybywają do Polski nie znając języka polskiego wyzwaniem bywają nawet zakupy w sklepie, nie mówiąc już o załatwianiu formalności w instytucjach czy spotkaniu z pracodawcą.
– Szkolenia kompetencyjne – organizowane są w języku ukraińskim – ich zadaniem jest pomoc ludziom, którzy uciekli przed wojną w Ukrainie poradzić sobie ze stresem, budować poczucie własnej wartości, odnaleźć się i stać się bardziej zaradnym w życiu codziennym, rodzinie, społeczeństwie.
– Prowadzony jest również Klub integracyjny, gdzie osoby dorosłe, seniorzy, ale również dzieci mogą się spotkać i porozmawiać o ważnych dla nich sprawach. W ramach klubu integracyjnego prowadzone są spotkania zarówno Polaków, jak też Ukraińców z polską kulturą, historią, tradycjami. Organizowane są wycieczki (m.in. Krakowa, Zamościa, Rajskiego, Sanoka, Soliny, po Przemyślu, Krasiczynie i in.), warsztaty rękodzielnicze (np. przed Wigilią, Wielkanocą, z okazji Dnia Kobiet, Dnia Matki i in.).
– Dla pracujących rodziców jest możliwość pozostawienia swoich pociech w świetlicy. Dzieci uchodźczyń z Ukrainy mogą zaprzyjaźnić się z polskimi dziećmi przez zabawę, warsztaty, wspólne występy, wspólne odrabianie zadań domowych. W świetlicy opiekunami dzieci są zarówno osoby polsko, jak też ukraińskojęzyczne.
– Na uwagę zasługuje również fakt, że w prowadzonym przez Caritas Archidiecezji Przemyskiej Domu Matki i Dziecka znalazło schronienie 7 rodzin (20 osób), które nie miały żadnego lokum na terenie naszego kraju. Przebywają tam kobiety z dziećmi, które znalazły się w wyjątkowo trudnej sytuacji – np. w trakcie leczenia ciężkiej choroby, czy też osoby z niepełnosprawnością, itp.
– Centrum koordynuje także organizację i przebieg dwutygodniowych turnusów wytchnieniach dla dzieci z Ukrainy.
– Caritas Archidiecezji Przemyskiej nie zapomina również o osobach z Ukrainy, które potrzebują całodobowej opieki medycznej. Centrum Pomocy Migrantom i Uchodźcom pomaga przejść przez wszystkie formalności związane z umieszczeniem takich osób w całodobowych placówkach medycznych (Zakład Opiekuńczo-Leczniczy, Hospicjum)
Najważniejszym osiągnięciem w działalności Zespołu centrum jest codzienne wsparcie i pomoc setkom uchodźców z Ukrainy w integracji ze społeczeństwem i budowanie w nich poczucia, że są potrzebni i akceptowani w Polsce.
